Met een Italiaans ontbijt geniet ik van het begin van de dag. Koffie met appeltaart, was over van mijn verjaardag van gisteren. Daarna namen we met een volle zaal afscheid van Jacob. Een prachtige vent, met luide stem, grappig met een kleine treiter humor in de achtergrond, een gouden hart, voor altijd een kind. Voor hem was ik dan ook altijd ‘de moeder van Teun’. Mijn naam of verdere rol was onbelangrijk. Hij was dol op kinderen, alle kinderen. Hij was ook dol op het leven, spelend, soms vervelend, een heerlijk mens en jammer dat ik zijn laatste optreden heb gezien zonder het te weten. De spreekstalmeester van de zweefwedstrijd op De Parade, een enthousiaste man. Jacob met zijn koe Helena.
Het is nu de tijd van de Sint-Jacobsvlinder rupsen en ik probeer een brug te slaan, lukt niet. Dag Jacob. Genoten van een groot mens.